کد مطلب:80307 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:297

سعید بن عاص











هنگامی كه در زمان عثمان «سعید بن العاص» حق مسلم امام علیه السلام را از بیت المال به منظور محاصره ی اقتصادی از آن حضرت دریغ داشت فرمود:

[صفحه 181]

«ان بنی امیه لیفو قوننی تراث محمد صلی الله علیه و آله و سلم تفویقا و الله لئن بقیت لهم لا نفضنهم نفض اللحام الوذام التربه!»

(بنی امیه از میراث محمد صلی الله علیه و آله و سلم جز كمی در اختیار من نمی گذارند. به خدا سوگند اگر زنده ماندم همچون محتویات شكم یك حیوان كه خاك آلود است و قصاب آن را به دور می ریزد، آنها را از صحنه حكومت اسلامی بیرون خواهم ریخت).

«قال الشریف: و یروی التراب الوذمه و هو علی القلب. و قوله علیه السلام لیفو قوننی ای یعطوننی من المال قلیلا قلیلا كفواق النافه و هو الحلبه الواحده من لبنها و الوذام جمع و ذمه و هی الحزه من الكرش او الكبد تقع فی التراب فتنفض»[1].

شریف رضی می گوید: در روایت دیگر «التراب الوذمه» آمده كه معنی آن چنین می شود همانند خاكهائی كه روی محتویات شكم یك حیوان می نشیند و قصاب آنها را پاك می كند. و معنی «لیفوقوننی» این است كه از بیت المال اندكی به من می دهند مانند یكبار شیردادن شتر است از شیر مادرش، «وذام» جمع و ذمه است و آن به معنی پاره ی شكنبه یا جگر می باشد كه در خاك افتاده خاك آلود گردد.[2].


صفحه 181.








    1. نهج البلاغه، كلام (77) یا 76.
    2. شرح نهج البلاغه، فیض، ج 1 ص 166 و 167.